The right questions to ask during a job interview

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ego vero isti, inquam, permitto. Duo Reges: constructio interrete. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Audeo dicere, inquit.

Quid nunc honeste dicit? Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Cur post Tarentum ad Archytam? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.

• Quid de Platone aut de Democrito loquar?
• Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna trivit;
• Praeclare hoc quidem.
• Satis est ad hoc responsum.
• Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Ille incendat? Sed quae tandem ista ratio est? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

• Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno?
• Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
• Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Quare attende, quaeso. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nihil ad rem! Ne sit sane; Haec dicuntur fortasse ieiunius; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quid censes in Latino fore?

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Et quidem, inquit, vehementer errat; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Qui convenit? Est, ut dicis, inquit; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? An potest cupiditas finiri? Quibus ego vehementer assentior. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Deinde dolorem quem maximum?

Hoc non est positum in nostra actione. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Praeteritis, inquit, gaudeo. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.